Een oeuvreprijs, die krijg je toch als je volgens de jury al een dagje ouder wordt? Als je werk bijna erop zit? Quod non. Desalniettemin heeft het de VVOJ-jury in Amsterdam behaagd de Oeuvreprijs voor onderzoeksjournalistiek toe te kennen met deze motivatie: “Chris de Stoop vatte zijn journalistiek werk zelf samen als: ‘Verhalen, verhalen, verhalen. Soms als onderzoeksjournalist, vaak als vlieg op de muur. Maar altijd buiten op het terrein, de akker waar je de mooiste verhalen kon oogsten.’ Die samenvatting staat in het boek ‘Ex-reporter’, waarmee hij afscheid nam van de journalistiek omdat het altijd sneller, sensationeler en goedkoper moest. Die aanklacht verdiende vijf jaar geleden meer aandacht dan ze kreeg, vooral omdat ze kwam van iemand die al alles bewezen had – in zijn meer dan duizend artikels in het weekblad Knack en veertien boeken die het publiek geschokt, wetten veranderd, parlementaire agenda’s bepaald en een vorst tot tranen toe bewogen hadden. En belangrijker, zou De Stoop zelf zeggen: ze hadden de mensen die vermalen worden door de powers that be hun eigen verhaal, hun eigen waardigheid en hun eigen rechten teruggegeven. Getuige ook ‘Het boek Daniel’, zijn nieuwste boek.”
De prijs wordt op 11 juni in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam uitgereikt. De laudatio wordt uitgesproken door voormalig hoofdredacteur Rik Van Cauwelaert. Lees hier het hele juryverslag: VVOJ

In de onteigende en deels afgegraven Hedwigepolder, die onder water moet, is nu ook het laatste huis gesloopt, het bekende witte huis aan de Scheldedijk (foto’s: voor en na), waarvan de geschiedenis beschreven wordt in het boek ‘Dit is mijn hof’. De kilometerslange populierendreef is helemaal platgelegd. Nu al lijkt het alsof er in de polder nooit bewoning is geweest, ook al leefden er al in de middeleeuwen mensen in dat gebied.

In het Vlaams-Nederlandse cultuurtijdschrift ‘De lage landen’ (met nieuwe website: www.de-lage-landen.com) schrijft Kurt De Boodt een lang, indringend stuk over ‘Het boek Daniel’ : “Dit verhaal moest worden verteld. Het laat zonder te moraliseren zien wat mensen elkaar aandoen wanneer ze elkaar niet langer als medemens zien. Niet alleen de vijf jongeren van de bende, heel het dorp en bij uitbreiding de samenleving staat in dit boek terecht…” Lees hier: De Lage Landen

Oom Daniel, die zo graag onzichtbaar wilde leven in zijn vierkantshoeve, was dit najaar zichtbaarder dan ooit : in boekhandels, kranten en tijdschriften, op televisie, zelfs aan zijn veelbezochte graf. En nu mag ‘Het boek Daniel’ ook hier en daar de traditionele lijstjes met de beste boeken van het jaar sieren. Bijvoorbeeld in De Tijd : “Een waargebeurde vertelling in een virtuoze taal die je meesleept tot de laatste bladzijde en die je met trillende handen achterlaat”. In De Standaard : “Met Het boek Daniel kon Chris de Stoop dit jaar veel lezers boeien”. In De Morgen, die het als tweede beste boek van het jaar kiest: “Dit magistrale boek van internationale allure smeekt haast om een verfilming door de gebroeders Dardenne”. Of op het boekenplatform van de openbare omroep, die de lezers zelf een Top Tien laat samenstellen : “De Stoop zoekt en vindt gerechtigheid door zelf de moordzaak te bepleiten in de rechtbank en er een boek over te schrijven”. Met dank aan de lezers.

Hier de lijst van De Morgen: De Morgen Top 22

En hier de VRT Top Tien: https://www.langzullenwelezen.be/nieuws/de-10-boeken-uit-de-eindejaarslijst-van-langzullenwelezen