In het internetmagazine DeWereldMorgen verscheen zojuist een ‘Brief aan Chris de Stoop”. Recensent Wim Backx schrijft: “Er is dat constante gevoel weg van huis te zijn. U noemt het ontworteling. Ik durf te beweren dat uw boek moét gelezen worden. Elke lezer zou moeten meestappen in dat vissersbootje. Zou die zoektocht moeten ervaren om toch een thuis te kunnen vinden. Elke lezer zou via uw boek in de ogen van vader Hung moeten kijken. In de ogen van dochter Quyen. Ik heb het gedaan. Het heeft mij diep geraakt…”
Hier de hele brief 

De teloorgang van het platteland gaat verder, en dus blijft ‘Dit is mijn hof’ actueel. Het verhaal van een verloren boerderij en een verdoemde polder was al vanaf het begin een dwarsligger, maar nu is er ook een nieuwe editie verschenen als… Dwarsligger. Een compleet, ingenaaid, dwars gedrukt miniboekje ter grootte van een smartphone, dat je al lezend in één hand kunt vasthouden, op flinterdun maar stevig papier, zoals een bijbeltje. Ideaal, beweert de uitgever, voor lectuur op vakantie, onderweg, in bad of in bed…

Info: https://www.dwarsligger.nl/boek/dit-is-mijn-hof/

De Provinciale Zeeuwse Courant vroeg, naar aanleiding van ‘Dit is mijn hof’, een opinie over het platteland. Een citaat: “Veel mensen weten nu meer over de inboorlingen op een ver exotisch eiland, waar ze met vakantie gaan, dan over de boeren op vijf kilometer van hun achterdeur. Maar de boeren zijn onze inboorlingen, zo zie ik hen toch. De landbouw is toch de bakermat van onze cultuur, of we dat nu graag horen of niet…”  Lees hier het hele artikel: pzc

“Une splendide chronique sur la chaîne millénaire qui unit paysans et terroirs en Europe” (Télé Z). Editions Bourgois: “Chris de Stoop sera à La Fête du livre du Var à Toulon, du 16 au 18 novembre prochain. Il y présentera et dédicacera son livre « Ceci est ma ferme » (trad. Micheline Goche). Ne ratez pas son Grand entretien sur l’écologie dimanche 18 novembre à 11h00 au Chapiteau-Scène littéraire sur la Place d’arme.”

De afgelopen dagen kwam weer een stoet van gewezen bootvluchtelingen uit Vietnam naar het graf van kapitein Jacques Pierloot in Oostende. In ‘Wanneer het water breekt’ wordt verteld hoe Pierloot, een man met een groot hart, de moeilijke beslissing nam om hen te redden, toen ze al negen dagen ronddobberden op het vissersbootje van Hung (foto). De Antwerpse cargo E.R. Brugge van de rederij Ahlers pikte hen op, nadat 26 schepen al waren voorbijgevaren. Ook geëngageerde zeemannen als Philippe Buyssens en Joos Vanneste zetten zich toen erg in voor de drenkelingen. Niet lang daarna stierf kapitein Pierloot aan een hartkwaal op zijn eigen schip. Ruim 30 jaar later onderhouden de vluchtelingen nog altijd zijn graf.

Hier het hele verhaal in de Krant van West-Vlaanderen: KW